Winterweekend Hoge Venen 2023

Dag 1:

Begin: Parking Baraque Michel

Slaapplek: Bivakzone la Bergerie

Afstand: 24,6 km

Stijgen: m (vergeten een foto te nemen van mijn GPS na voltooien dag 1)

Dalen: m (vergeten een foto te nemen van mijn GPS na voltooien dag 1)

Vervoer: auto

Dit hike weekend was al een kleine maand op voorhand ingepland, de hoop en bedoeling was om 'wat' sneeuw te hebben op onze tocht, het is toch volledig anders uitgedraaid ;-)

De wekker gaat, het is zaterdag 4u30, ik maak mij klaar en sta niet veel later aan Tim zijn huis van waaruit we vertrekken richting de parking van Baraque Michel. Eenmaal aangekomen op de parking is het 8u30 en maken we ons klaar voor vertrek. Ik krijg een klein stressmoment want de GPS wil niet werken... ik verander de batterijen en oef, hij start op! Tim heeft een topo kaart mocht het nodig zijn. Maar een GPS is toch geen overbodige luxe.

We hebben een kleine kilometer afgelegd op het toerischte stuk in bijna 1 uur maar met dit magische winterlandschap is dit maar normaal. Het is nog niet druk in de venen, buiten enkele wandelaars en enkele fotografen passen wij met onze rugzakken er mooi bij :-)

We volgen de route verder en wandelen naast de zijrivier La Helle die zorgt voor wonderlijke taferelen. De opkomende zon maakt het plaatje af. We nemen een eerste pauze met de zon in ons gezicht. Momenteel wandelen we in een laag sneeuw van een 15 tal centimeter.

Persoonlijk voel ik dat het wandelen niet zo vlot gaat als anders, het zal nog een pittige eerste dag worden... vanaf een bepaald punt volgen we de GR573 en via vlonderpaden bereiken we onze lunchplek, ten midden van de venen en een vlonderpad als lunchbank, zalig! Niet veel verder komen we een infobord over het plukken van champignons tegen en bijhorende regels.

In de buurt van het natuurcentrum Ternell volgen we de zijrivier La Helle via knuppelpaden maar door de sneeuw is het soms verradelijk wandelen. Vanaf dit moment gaat het omhoog richting ons eindpunt van vandaag, Bivakzone la Bergerie.

Buiten enkele langlaufers die ons voorgegaan zijn is er niet echt een spoor om te volgen. Tim heeft het vuur in zijn benen en neemt me mee op sleeptouw. Het is 3 km vooral een mentale uitdaging voor mij. Ik geef niet snel op en ben dit ook niet vandaag van plan.

We steken Pont de Bergscheid over en gaan aan het volgende kruispunt rechtdoor richting de bivakzone. Nog een laatste klim en iets voor 17u bereiken we de bivakzone. Ik had op voorhand gereserveerd en was mij een 4 tal tenten verwachtende... niets is minder waar helaas. Bij aankomst tellen we meteen een 15 tal tenten en moeten we zoeken naar een vrij plaatsje. Tim haalt nog wat vers water voor ons ontbijt en thee terwijl ik de tent op zet, dat verloopt deze keer totaal niet vlot helaas :-( daarna zoeken we een plaatsje in de druk bezette schuilhut en maken ons eten klaar en genieten van een glas wijn.

De regels zijn aangepast en vuur maken is verboden op de bivakzones, het staat ook duidelijk in verschillende talen aangeduid maar daar trekt toch zich niet iedereen van aan blijkbaar... de boswachter komt nog langs die avond, het vuur gaat uit en de rest van de avond verloopt rustig.

Dag 2:

Begin: Bivakzone la Bergerie

Slaapplek: Parking Baraque Michel

Afstand: 28 km

Stijgen: 541 m

Dalen: 322 m

Vervoer: auto

Het heeft deze nacht nog wat gesneeuwd, we ruimen de tent op, eten ons ontbijt en maken ons klaar voor vertrek. We zien een vader met slee en kind vertrekken, slim gezien en een idee voor later is geboren.

We dalen terug af, deze keer richting het meer van Gileppe, de Vallei van de Soor is prachtig in het algemeen, maar met de sneeuw is het nog zoveel magischer.

Bij het afdalen naar het meer zorgt de sneeuw ervoor dat we de route niet echt zien op een bepaald moment. We dalen af via een brandgang tot we het observatiepaviljoen «Grand Lys” bereiken. Hier genieten we van het mooie uitzucht met een warme thee.

We banen ons een weg tussen de omvergevallen bomen en bereiken zo de hoofdweg die rond het meer loopt. We hebben redelijk wat tijd verloren aan dit technisch stuk in de sneeuw. We halen wat afstand in en zien een bankje met zicht op het meer en dicht tegen het middaguur aan. We halen de Jetboil nog eens boven en koken nog wat extra water voor soep en thee.

Na de middagpauze passeren we aan de 'Uitgang Soortunnel' en niet veel verder aan de bivakzone van Gileppe. Ik had de gok genomen om wat minder drinkwater te voorzien in mijn rugzak maar dat was niet de slimste keuze blijkt. Er is water genoeg en enkele minuten later is de waterzak terug bijgevuld.

In de buurt van parking Drossart staan we voor een dilemma (ik toch vooral) de route inkorten en de hoofdweg naar Baraque Michel of onze originele route verder volgen zonder shortcuts. We besluiten om de originele route verder te volgen en belanden zo terug in veen gebied. We nemen nog enkele paden in maagdelijke sneeuw en wandelen zo tussen het venengras richting ons eindpunt van dit weekend. De route gaat enkel maar meer omhoog en zorgt voor de nodige uitdagingen.

Na een mooie maar uitdagende tocht bereiken we de kapel Fischbach die er weer prachtig uit ziet door de sneeuw en we bereiken we de auto waarmee onze tocht er op zit.

We stappen binnen in Baraque Michel en trakteren ons zelf op een lekkere warme maaltijd.