Dag1 Begin: Aussois (1500m)
Einde: Refuge du Fond de l’Aussois (2329m)
Afstand: 5,69 km
Stijgen: 298 m
Dalen: 130 m
uren wandelen: 1h40m
Vervoer: skilift + wandelen
Onze eerste huttentocht met het gezin gepland... na een bergstage gevolgd te hebben via HikingAdvisor gaan we zelfstandig op pad. Het marsplan is klaar, de stafkaart aangekocht, wij zijn er klaar voor.
Op internet kan je heel veel informatie vinden via 'huttentocht met kinderen' er zijn enorm veel sites die huttentocht kant en klaar aanbieden, de bedoeling van deze blog is onze eerste keer te delen, zo kunnen mensen die het niet echt zien zitten wat ideeën opdoen van onze ervaring. En voor de geoefend bergwandelaar, lees ook gerust verder ;-)
We reizen door na onze grote zomervakantie en slapen die nacht op de lokale municipal camping van Aussois. Daar laten we de auto en bagagewagen achter. De eerste nacht (09/08) slapen we in onze bivaktenten en de ochtend van 10 augustus beginnen we met wandelen in het centrum van Aussois richting de skilift Télésiège du Grand Jeu.
Tip:
Goed op voorhand kijken wanneer de lift in werking is (lange middagpauze, lift naar boven pas tot een bepaald uur etc).
Het is eigenlijk zelf onze eerste keer dat we een skilift zullen nemen, het is wat onwennig en we hebben toch wat rugzakken mee, maar 2 jongeren zien er geen probleem in en wurmen zich nog tussen ons. We krijgen gelukkig nog een bonjour :-)
Eenmaal boven heb ik al direct prijs, de slang van mijn waterzak is losgekomen door een verkeerde beweging, gelukkig kan de lokale horeca mij behelpen en niet veel starten we aan onze wandeling. Voor vandaag staat een korte wandeling op het programma, mede omdat we onze aankomsttijd in het begin veel later hadden ingepland. Maar dat is op zich niet erg, we hebben tijd om te wennen aan het wandelen op bergpaadjes. Echt wennen is het niet, want rondt een skilift zijn het bijna autostrades... zeeën van ruimte en niet echt een gevaar voor wandelaars.
De wandeling gaat omhoog tot aan Refuge la Fournache, hier zullen we niet slapen die nacht. We wandelen naast het stuwmeer Le Plan d'Amont. We passeren aan een klein riviertje de Saint-Benoît voor aleer we een brugje oversteken houden we al pauze en laten we de kinderen spelen in de rivier. De huttentocht is echt bedoelt voor kinderen, het is fijn ze bezig te zien.
Wat verder kom je in een ander soort landschap terecht, het is een grote platte vlakte (Fond d'Aussois) met aan de rechterkant van het pad een kapel genoemd Notre-dame des Anges. Ook komt de refuge voor die avond in het zicht, niet veel later arriveren we bij onze eerste hut (Refuge du Fond de l’Aussois).
Wat we die avond gegeten hebben, niet echt idee (iets met mais alvast), maar het was lekker en veel.
De avond valt, we spelen nog een kaartspel en zoeken daarna ons eerste 'hutten bed' op.
Dag2
Einde: Refuge du Roc de la Pêche (1911m)
Afstand: 10,8 km
Stijgen: 587 m
Dalen: 981 m
uren wandelen: 3h16m
Vervoer: wandelen
Vandaag staat in het teken van het bereiken van het hoogste punt van de tocht, Col d' Aussois (2912m). Na een stevig ontbijt trekken we de rugzak terug aan, vullen we ons water aan en trekken we op pad. Tijdens onze klim richting de col houden we halt op een open vlakte, enkele wandelaars hebben marmotten gespot. We nemen de tijd om te genieten. Terwijl zien we een waterval aan onze rechterkant en de top van de col dewelke we zullen bereiken over enkele uren. We komen als gezin voor de eerste keer in aanraking met blokkenterrein, het wandelen gaat wat trager wat normaal is. We houden de nodige pauzes en genieten volop van de omgeving. Na enkele uren bereiken we de top en stoppen we bij het kruis. Ook passeren we sneeuwterrein, het heeft vorige week gesneeuwd en er ligt nog een restje. Tijdens onze klim hebben weinig wandelaars ons voorbij gestoken maar nu zitten we plots in een 'druk' gebied. Waar iedereen vandaan komt geen idee maar later zal blijken dat velen de col van de andere kant op wandelen. Er is een mogelijkheid om een observatiepunt te beklimmen. Het is al meer klimmen, want je hebt letterlijk handen en voeten nodig om boven te geraken. Helaas is het wat drummen eenmaal boven om een glimp op te vangen van de Ecrins en de Mont Blanc. Maar het uitzicht is prachtig. Ik daal terug af naar mijn gezin eet nog lunch en maken ons daarna klaar voor de afdaling richting de hut.
Het afdalen van 1000m duurt langer dan verwacht, het is onze eerste keer in de bergen dus hadden niet echt een idee hoelang het zou duren (we hadden wel de theoretische marsplan waardes). Het is opletten geblazen want er zitten enkele steile en gevaarlijke stukken tussen. Op het einde van de afdaling heb je zigzaggend pad naar beneden dat goed toe gegroeid is. We bereiken de kaasboerderij Ritort waar we ons belonen met een siroop drankje. het laatste stuk gaat bijna via een romeinse weg richting de hut. Door de hoge elektriciteit prijzen is de sauna helaas gesloten. De kinderen spelen wat met een klein kindje (het was grappig om ze bezig te zien) terwijl wij genieten op het terras van het zicht op de vallei en Glacier du Génépy.
We zitten aan tafel bij een Frans gezin, geraken wat aan de babbel, we eten vanavond pasta met worst en krijgen daarna kaas en dessert (we zijn het wat gewend ondertussen) en daarna is het tijd om te gaan slapen.
Dag3
Einde: Refuge de Péclet Polset (2475m)
Afstand: 14 km
Stijgen: 1164 m
Dalen: 603 m
uren wandelen: 3h 49 m
Vervoer: wandelen
Opgelet:
Op internet zal je een kortere route (5km) vinden dan degene die wij gevolgd hebben.
Vandaag staat in het teken van het zien wat nog overblijft van de gletsjer (of toch de onderkant ervan). Eerst daal je af tot aan de rivier, dan steek je een brugje over en start de tocht naar boven richting de gletsjer. Het pad naar boven is ronduit prachtig, je wandelt naast de rivier die naar beneden komt. Het is best wel een pittige beklimming met kinderen maar eenmaal boven krijg je een prachtige beloning in de plaats. Je hebt zicht op de onderkant en een stukje van de bovenkant van wat er nog over is van de gletsjer. Het water dat naar beneden komen via kleine watervallen, ronduit prachtig! Na een laatste beklimming bereik je Pointe Arainde, met terug zicht op de mont blanc (deze keer niet goed zichtbaar wegens wolken helaas) nuttigen we onze lunch. We hebben lunch aangekocht in de hut en het smaakt :-) de kleine extraatjes (chips,...) zijn aangenaam meegenomen voor de kinderen. Daarna dalen we terug af naar de vallei via dezelfde zigzag die we gisteren bewandeld hebben. Aan de kaasboerderij kopen we deze keer een stuk kaas en genieten opnieuw van een siroopje. Best dat we wat extra suikers binnen hebben want er staat ons nog een pittige beklimming te wachten. Het pad is nog steeds zeer breed en duidelijk aangelegd voor de dagtoerist echter maakt het de beklimming er niet gemakkelijker op.
Ook schieten we een paar locaties ahv het kompas en kaart, de ene keer hebben we meer succes dan de andere keer ;-) maar het is een leuke verstrooiing tijdens het klimmen. Moe maar voldaan zien we de typische 'Nepal' vlagjes en bereiken we de onze slaapplek voor vanavond. Normaal arriveer je hier veel vroeger en kan je een meer bezoeken, maar wij zijn gewoon blij dat we gearriveerd zijn :-)
Het is best druk in de hut maar er is een leuke sfeer, na ons avondmaal haalt iemand een gitaar boven en genieten we ten volle van de omgeving en de ambiance.
Dag4
Einde: Refuge de l’Orgère (1933m)
Afstand: 10,9 km
Stijgen: 415 m
Dalen: 970 m
uren wandelen: 2h 41m
Vervoer: wandelen
Na een lekker ontbijt trekken we de rugzak terug aan, vandaag is het opletten geblazen, we steken namelijk de Col de Chavière (2796m) over. Het aantal hoogtemeters valt best mee, maar het pad is redelijk smal en technischer dan de voorbije dagen. Voor aleer we de col bereiken houden we een lange pauze in een vallei vol met steenmannetjes. Het is prachtig om te zien en maken ons eigen steenmannetjes :-) Daarna begint de beklimming naar de col. De col zelf is duidelijk zichtbaar, echter is het pad niet 100% duidelijk. Er wandelt een Nederlandse familie in de buurt en ook hun vinden het pad niet direct. Enkele bewandelen een nogal louche pad, wij besluiten terug te keren op onze stappen en een ander pad te zoeken. Tijdens de beklimming spelen we zelfs even in de sneeuw, gebruiken we onze wandelstokken als skies :) Allen geraken we boven op de col. Voor zij die zin hebben kunnen nog een stukje hoger gaan. De afdaling is ronduit prachtig... je kijkt in een grote vallei met kleine meertjes, een waterval (glacier de la masse) het is gewoon prachtig.. Op de kaart zien we een meer, we proberen het meer te schieten maar dat lukt niet wegens andere bergen. We zien een herder met zijn patou schapen drijven richting de waterval.
Het meer ligt wat van de route af, maar het is het perfecte uur om middagpauze te houden en de kinderen willen al enkele dagen zwemmen... dat het fris is voelen ze al snel, maar ze slagen er toch in om enkele meters te zwemmen in het meer, chapeau!
Tijdens de afdaling naar de hut spotten we nog enkele marmotten maar dan slaat het noodlot toe... Kylie slaat haar enkel om en niet veel later nog eens... het is serieus want het doet veel pijn. Op karakter bereiken we de hut en zit dag 4 er op. Het ontvangst in de hut is helaas niet zo hartelijk als de voorbije dagen, het eten was wel lekker :-) Na het avondeten werken we een plan uit om Kylie terug in Aussois te krijgen per taxi en wij 3 te voet de tocht afwerken. We vinden het allemaal jammer, maar nog een dag op die enkel wandelen is helaas geen optie.
Begin: Refuge de l’Orgère (1933m)
Einde: Aussois (1500m)
Afstand: 12,3 km
Stijgen: 575 m
Dalen: 997 m
uren wandelen: 2h 22m
Vervoer: wandelen (Kylie Taxi)
In de ochtend is de enkel van Kylie nog niet beter, we genieten samen van ons ontbijt en regelen daarna een taxi die Kylie voor een slordige 60eur naar Aussois zal brengen (12km met de auto), hier dus rekening mee houden indien nodig.
Met ons 3 vatten we de laatste col aan van de dag, en wat een beklimming... als echte sporters wisselen we van polepositie. Met de nodige pauzes geraken we boven. We praten met een Belgische jonge dame die de GR5 aan het bewandelen is en genieten van het zicht op de vallei. We bEereiken Col du barbier (2350m) na een best pittige klim. Enkele roofvolgels trakteren ons op een heus spektakel in de lucht.
Tegen de middag bereiken we het meer waar aan dag 1 rondgewandeld hebben. We nuttigen onze lunch en dalen daarna via een zigzag pad naar beneden richting Aussois.
De rest van de afdaling heb je mix tussen asfaltwegen en hier en daar stukjes Alpen weides... of wij namen serieus de verkeerde route... :) Eenmaal aangekomen in het skidorp Aussois gaat het tempo serieus de hoogte in, met een gemiddelde van 6/u bereiken we Kylie in een recordtempo en zit onze tocht er op.
Wij gebruikten deze wandelkaart.
Inspiratie vonden we hier
Persoonlijk zou ik 80% van de bergpaden als T1 (gemakkelijk) beschouwen, de beklimming naar Col de Chavière een T2-3 met kinderen en Col d' Aussois een T2-T3.
Tip: Voorzie de nodige tijd om te genieten van de omgeving, laat uw kinderen spelen in de riviertjes, meren, vogels, marmotten spotten....
Onze kinderen vragen nu al naar een vervolg in 2024 :-)
Veel plezier op deze tocht,
GRroeten,
Ward, Kylie, Noah, Nathan
Comments