Het is zaterdagochtend, terwijl het tijdens de nacht stevig geregend heeft, ben ik deze ochtend nog gespaard van regen. Ik ruim mijn tent snel op en vertrek richting Boekhoute, uit het centrum onthoud ik de vissersboot (Boekhoute was een vissersdorp rond 1600) en het kasteel van Boekhoute. Wat ik mij ook herinner is het serieuze hoge gras in die buurt, de maand mei 'maai mij niet' is toch al even gepasseerd :-) Aan de oesterputbrug zie ik 4 mannen met verrekijkers in hun handen, ik houd halt en we geraken aan de praten. Ik dacht dat het vogelspotters zijn, maar niets in minder waar, het zijn vogeltellers, blijkbaar is het een internationale dag van het vogeltellen. Ze zijn druk in de weer met tellen van vogels in de lucht, terwijl ze het tellen bijhouden via een 'handmachine' het is iets moois om aan te zien. Ook leer ik in de buurt iets bij over een verdrag dag België met Nederland gesloten heeft omtrent het leveren drinkwater na de onafhankelijkheid.
Ik sla links af en volg nu via een berm het Leopoldkanaal, terug het hoge gras in, mijn schoenen kunnen het natte gras niet meer slikken en mijn kousen beginnen stilaan nat te worden... ai ai die blaren later! :-) op een bepaald punt mag ik links af richting B&B Bomlozeput. Eerst help ik nog een wandelaar in nood die haar loslopende hond kwijt geraakt is en neem daarna een eerste verdiende pauze met uitzicht op een Zelfbedienings kabelveerpont.
Van de bodemloze put is helaas niets te zien, het is omringd door prikkeldraad en verder ook geen info te vinden. Ik kruis nog enkele dijken dat het krekengebied scheid van het poldergebied (met een gesprek over dijken kan je me altijd plezieren ;-)). Ik stap via betonwegen verder richting Bentille waar ik een lange tijd naast de graafjansdijk wandel ook passeer ik de laatste grenspaal met Nederland en begeef mij vanaf nu terug constant in België (of toch zo dacht ik). Via het zonnebos kom ik aan bij hoeve met herberg De Appel, echter is de laatste bewoner van 1995 en veel is er ook niet meer te zien van de herberg vanavond, hier ga ik alvast niet kunnen slapen vanavond... het godshuis van Sint-Laureins laat ik links liggen en volg de GR-route verder richting Aardenburg. Ik volg een beek en doorkruis enkele weiden met koeien. Echter 'blokkeren' de koeien de ingang, de boer roept me toe dat het veilig is om de weide te betreden, ik volg een beek een geruime tijd en kruis nog enkele koeien onderweg.
Ik denk dat ik nu de befaamde 'oversteek poortjes' gehad heb om zo'n weide te doorkruisen, niets is echter waar... ik ben gestopt aan 6 keer en dit in de gietende regen en een beladen rugzak... op een bepaald moment had ik er wel genoeg van maar toch ik ook ergens het positieve ervan in zien, nog een laatste keer niet iets dagelijks.
Eenmaal aangekomen in Aardenburg is de regen terug van de partij en houd een wandelaar die zijn hond aan het uitlaten is mij staande, we geraken aan de praat en wensen elkaar veel plezier toe tijdens ons wandelen in de regen. Ik zoek op mijn gsm er een gezellige kroeg uit (om het op zijn Nederlands te zeggen). Helaas is de bruine kroeg in het dorp gesloten, niet veel verder zie ik op de hoek een gezellig met bar die open is. Bij mijn binnenkomst heb ik direct bekijks (je ziet niet iedere dag een doorregende wandelaar met rugzak aan :-)), ik bestel mij meteen een warme chocolademelk en een cola erbij. Terwijl het regent begint een Nederlandse een praatje aan te gaan met mij, ze vraagt waar ik naartoe, ik vertel dat ik naar Boerderijcamping Oud-Heille ga, ze laat mij weten dat hun daar tijdelijk wonen in afwachting van hun definitieve woonst in Nederland. Gerda haar man Kees komt haar straks ophalen en ze willen mij een lift aanbieden, ik pas vriendelijk en besluit de laatste 3 km van de dag uit te stappen richting de camping. Ze nodigen mij alvast straks uit voor een pintje in caravan, dat echter kan ik gewoon niet weigeren :-) Het stopt nu niet meer regenen en voor deze nacht voorspellen ze 7 Bft en dat is duidelijk aan het worden. Ik zet mijn tent op en vergeet mijn rugzak in mijn tent te leggen (hij lag op dat moment onder mijn luifeltje), ik ga het mij later beklagen... eerst maak ik nog mijn pasta klaar en ga niet veel later richting de caravan van Gerda en Kees. We praten de ganse avond over van alles en nog wat, het gaat al tegen 0u wanneer ik naar mijn tent ga, echter heeft de wind bepaald dat mijn tent toch een beetje verder moet staan... gelukkig staat de tent nog vast met enkele pinnen in de grond en zonder schade. Ik ruim de binnenkant wat op en probeer niet veel later met 7 Bft te gaan slapen.
Comments