Dag 0 - 11/06/2023
Noem het wat je wil, maar mijn pa sprak er al jaren van, een item op zijn 'buckelist' het afwandelen van de Hadrian's wall. Ik had deze tocht al een paar keer zien passeren op internet en was er wel voor te vinden. Het plannen en zoeken op internet kon beginnen. Een klein jaar op voorhand de slaaplocaties gereserveerd, route uitgestippeld en vliegtuigtickets boeken.
Het is vaderdag 11 juni 2023 wanneer we tegen 7u vertrekken richting Schiphol waar we het vliegtuig nemen richting NewCastle. We vliegen de grote plas over, keren een uurtje terug in de tijd en arriveren tegen de middag in Engeland.
We hebben een hotel geboekt voor de avond en zochten op voorhand een supermarkt die open was op zondag om wat proviand in te slaan dewelke je niet mag meenemen in het vliegtuig.
We nemen de metro van NewCastle airport richting Wallsend waar we ook morgen naartoe zullen sporen van waar onze tocht start. Eenmaal aangekomen in het metrostation van Wallsend valt de witte toren van het Segedunum Roman Fort & Museum al snel op. Recht tegenover vinden we de Asda Wallsend Supermarket waar we proviand inslaan voor de komende week, onbijt, lunch en avondeten zullen we vinden op onze slaapplekken doorheen de week. Het museum zelf bezoeken we bewust niet, we hebben enkele andere musea uitgekozen dewelke we zullen bezoeken tijdens onze trip. Wel bezoeken we de shop, we kopen al enkele souveniers voor de kinderen en kopen ook een Hadrian's Wall Path National Trail Passport dewelke we laten stempelen voor de vriendelijke dame. We nemen onze eerste foto bij de Romeinse soldaat en sporen daarna terug naar het centrum van NewCastle waar we het gezellig maken met een stadsbezoek en een zoon/vader moment.
Dag 1 - 12/06/2023
Begin: North Tyneside Wallsend metro
Einde: Houghton North Farm
Afstand: 26,6 km
Stijgen: 253 m
Dalen: 148 m
Vervoer: metro + wandelen
Strava foto's: https://www.strava.com/activities/9252854799
We nemen een ontbijt in de stad en sporen heel gemakkelijk richting het metrostation van Wallsend. We nemen dezelfde route naar het Segedunum Roman Fort & Museum waar de eindigt of start. De route gaat van A naar B, maar andere sites zullen ze spreken van East to West of West to East. In het begin was mij niet helemaal duidelijk waarom de vraag terugkomt 'which way should i walk the hadrian wall?' op het internet. Nu is dat wel duidelijk. In Engeland kan het serieus waaien/ regenen en die combinatie heb je liever in je rug dan 5 dagen vol in je gezicht... En zijn er wel nog enkele motivaties/ redenen.
Maar goed, we gaan van start, de komende dagen gaan we op zoek naar een UNESCO werelderfgoed, schapen (heel veel schapen ;-) ), National Trail Acorn icon, prachtige vergezichten en rust.
Het is 8u40, we stappen de eerste meters op de trails, het bord zegt enkel 'I walked Hadrian's wall - 84 miles', maar wij mogen er aan starten. We nemen een foto, en wandelen daarna langs de rivier de Tyne, bezoeken het eerste Romeinse badhuis en dan... persoonlijk had ik verwacht veel meer te zien van de muur of toch al een glimp van... helaas zien we restanten van de Industriële revolutie. Het ontginnnen van kool, het bouwen van schepen en locomotieven gebeurt praktisch niet meer, maar het heeft wel de stad gemaakt tot wie hij is op dit moment. De brug 'Pons Aelius' (122 AD) met bijhorende keep (AD 150) is gebouwd door de Romeinen en later opnieuw gebouwd tot de huidige keep. De sporen van de originele muur zijn natuurlijk enkel nog onder de grond te vinden.
We volgen het betonnen pad langs de rivier (we besluiten unaniem, hier willen we niet s'avonds niet alleen wandelen...) tot aan de pitoreske jachthaven St Peters Marina.
Via een wat achtergestalde industriebuurt vangen we de eerste blikken op van de Gateshead Millennium Bridge en daar achter de Tyne Bridge waar voor velen NewCastle om gekend staat.
Het pitoreske café 'The Tyne Bar' waren we helaas nog te vroeg voor zijn ligt links van ons (iedere dag van 12u tot 23u), maar we nemen plaats op het terras van de The Cycle Hub met zicht op de Tyne en zijn gekende Tyne brug. Tijdens onze eerste pauze sputtert een oud sleepbootje met meer rook dan snelheid voorbij op de snelheid van de golven, prachtig om te zien. Na onze eerste pauze stappen we verder en geraken aan de praat met een dame die ons maar al te graag wil fotograferen met de brug, ze werkt voor de stad en is blij dat we 'haar' stad bezoeken. We wandelen onder de verschillende bruggen door en beginnen stilaan het centrum te verlaten. Een iets wat eentonige weg brengt ons in iets wat groenere Denton Dene South dewelke we doorkruisen.
We zien een kegelvormig gebouw in de buurt van de Lidl bij Lemington, geen idee voor wat het was houden we halt bij de lokale roeiclub iets verder waar een café te vinden is. Ik zie op een Cask ale handpump een foto van diezelfde kegel en Stella park. Na wat opzoekwerk is het volgens mij een aandenken aan de door Steenkool aangedreven energiecentrales.
In de namiddag wandelen we nog door een gekend golfdomein genoemd British Masters en arriveren zo in het dorp Heddon on the wall waar onze overnacht gereserveerd is voor de nacht. Via een drukkere steenweg bereiken we de Houghton North Farm en worden we vriendelijk ontvangen door Paula. We krijgen veel nuttige informatie omtrent interessante stopplekken de komende dagen en welke zaken we mogen verwachten. We installeren ons in onze kamer, zetten de rugzak af en keren terug op onze stappen richting de pub Tree Tuns waar we ons avondeten nuttigen. Met bijna 27 km in de benen kruipen we tevreden onder de wol en zit dag 1 van onze tocht er op.
Dag 2 - 13/06/2023
Begin: Houghton North Farm
Einde: George Hotel
Afstand: 26 km
Stijgen: 388 m
Dalen: 413 m
Vervoer: wandelen
Strava foto's: https://www.strava.com/activities/9258924376
Na een stevig ontbijt (je hebt keuze uit meerdere menus, van pannenkoeken tot een volledig Engels ontbijt.) trekken we de wandelschoenen aan beginnen aan dag 2.
We verlaten het dorp Heddon on the Wall via rustige veldwegen, bij het verlaten van het dorp zie ik in de berm een Union Jack vlagje van tijdens de sterfweek van de Queen. Het vlagje redden we uit de berm en gaat mee als souvenier. We arriveren wat later aan de Military road waar we in de berm wandelen op een veilige en ook rustige manier. Het zal niet de laatste keer zijn dat we deze weg volgen, de weg volgt namelijk de oude muur van Heddon on the Wall tot Greenhead. Een boerderij wat vroeger een Romeins fort was genoemd Vindobala ligt op onze route vandaag. Tijdens onze passage kunnen we enkel nog een idee hebben van hoe het er vroeger moet uitgezien hebben. We volgen de Military Road enkele kilometers en passeren een groep van een 40 tal zorgmedewerkers die wandelen voor het goede doel. We slaan een praatje met enkele van hun en stappen verder richting de befaamde Robin Hood Inn. Sowieso ook een stop plek voor het stempelboekje.
Voor aleer we daar arriveren zien we nog het Whittle Dene water reservoir dat de lokale bevolking van drinkbaar water voorziet en water voor de brandweer.
We hebben het mss wat gepland ;-) maar onze mond krijgt dorst in iets anders dan water en toevallig is de Robin Hood Inn de buurt... Een perfecte stopplek voor deze middag op een heuvel.
We bestellen ons een goeie pint en ik wil wel zo'n Engelse 'koekjes' proberen als dessert... we hebben het opgegeten, maar het was niet echt ons ding. De pint smaakte wel. In de taverne zijn veel verwijzingen naar de muur te vinden. De eigenaren zijn druk in de weer met het omzagen van een oude olijfplant (of toch iets dat er op trekt) uit een bloembak. De wortels zijn door de bloembak en betonnen fundering eronder gegroeid!
Na een deugdgoende middagpauze trekken we verder, we beginnen ook voor de eerte keer met de befaamde overstapjes in contact te komen. De stenenmuren worden als natuurlijke omheining gebruikt voor voornamelijk schapen in het terrein te houden en te beschermen. Onze weg volgt nu voornamelijk de Military Road, er zijn mooie vergezichten zienbaar van uit de bermkant en het wandelen gaat rustig, zo passeren we ook aan Milecastle21, een fort is er niet meer, maar met een beetje verbeelding begrijp je wel waarom hier een fort was. In de buurt van Port Gate missen we op 1 of andere manier het Portgate gebouw, wel zien we een toffe koffiebar genoemd Errington Coffee House. Deze koffiebar kunnen we iedereen aanbevelen. De uitbaters zijn super vriendelijk en de taarten zijn heerlijk.
We passeren de restanten van Milecastle 23 tot 25 langs Military Road en zijn blij dat we een stukje bos mogen doorwandelen. Door een storm is er een omleiding voorzien dewelke goed aangeduid staat.
Mijn pa in een kerk krijgen of er voor omwandelen is niet simpel, het zicht op de kerk van Batalla de Heavenfield is ook prachtig. Nog een goeie 4 km te wandelen voor vandaag en dan gebeurt het, we zien de eerste restanten van de Hadrian's wall!! Een plaats genoemd 'Planetrees' is een Hadrian's wall restant genoemd naar een boerderij wat verderop.
Via een betonweg dalen we af naar de rivier de North Tyne waar ook onze slaapplek gelegen is voor vanavond. We doorkruisen een veld vol poppies en steken dan de Chesters Bridge (Chollerford Bridge) over. Ook zien we nog een klein fort aan de overkant dat de brug beschermde.
Eenmaal aangekomen in het George Hotel checken we ons in en zit stapdag 2 er op.
Het hotel zelf is wat verouderd, het geeft een jaren 60-70 look en is recentelijk overgenomen door een groep. De Engelse sfeer is wat weg, maar de bediening is vriendelijk en de Egyptenaar aan de bar is top! Ik koop mezelf een souvenier voor Kylie, we zoeken het zwembad op (zwembroek vergeten... dan maar creatief worden). Ook zien we een Engels koppel terug dat we voor eerste keer ontmoet hebben op dag 1. Mijn pa gaat wat vroeger slapen, ik bestel mij nog een pint en zoek de tuin op met zicht op de Chollerford brug. Het zijn geen Romeinen die passeren, maar vrachtwagens die duidelijk het bord 'max 3T' niet gelezen hebben... de avond valt, tijd om in bed te kruipen.
Dag 3 - 14/06/2023
Begin: George Hotel
Einde: Twice Brewed Inn
Afstand: 21,9 km
Stijgen: 639 m
Dalen: 519 m
Vervoer: wandelen
Strava foto's: https://www.strava.com/activities/9265556718
De ochtend start met een stevig Engels ontbijt, daarna trekken we de rugzakken aan en gaan terug op pad. De avond ervoor hebben we een lunchpakket besteld, je hebt ook de optie om lunch te kopen in The Riverside Kitchen. Achteraf gezien konden wij niet klagen over ons lunchpakket dat we gekregen hebben bij het George Hotel en het heeft ook een bepaalde standaard (chips, koek, fruit, frisdrank en sandwiches) zal later blijken voor wandelaars die de Hadrian's wall volgen.
De weg die we volgen deze ochtend is niet anders dan die van gisteren :-) via een betonweg wandelen we omhoog richting het dorp Walwick, we passeren het Romeinse cavalerie fort 'Chesters' dewelke een museum is, het museum bezoeken we zelf niet, wel stempel ik het stempelboekje verder af. We passeren nog het imposante kasteel Chesters. Wat later verlaten we de betonweg, we arriveren via een zijweg in een weide die parralel wandeld met de drukke en saaie betonnenweg. Als we omdraaien hebben een prachtig verzicht op de brug en omgeving van gisteren. Eenmaal boven op de heuvel van Walwick maakt de route een iets wat rare bocht en zien we de in de verte een stukje van de muur, paseren we aan toren Black Carts (29a) en worden we meer en meer ondergedompeld in de tijd van de Romeinen. Het wandelen van Hadrian's wall is geen standaard trail, je moet er wat verbeelding voor hebben zo blijkt. We volgen de Military Road verder tot aan Fort van Carrawburgh of door de Romeinen Brocolitia of Procolita genoemd. Een vriendelijke man staat daar met een koffie/ frisdrank stand op de parking, we kopen ons een cola en genieten van de omgeving en de vele schapen. Iets verder houden we halt bij de mithraeum dewelke dicht bij het fort te vinden was. Op naar Milecastle 34 met een prachtig zicht op een lokaal meertje. Het gevoel dat we de muur 'volgen' is meer en meer aanwezig daar waar dat gevoel afwezig was de eerste dagen... Een stel rammen kijkt ons aan terwijl het passeren, het levert enkele mooie foto's op. Het pad gaat omhoogt tot aan Milecastle35, we zitten aan het best bewaarde stuk van de muur. Met wat verbeelding zien we de situatie van vroeger voor ons. Ter hoogte van Milecastle 36 hebben we een prachtig zicht op 2 meren (Bromlee Lough en Greenlee Lough) en Schotland. Het levert terug enkele prachtige foto's op. De wandeling naar Knag Burn Gate is prachtig, eenmaal aangekomen bij het Fort van Housesteads bezoeken we het fort zelf (reken 1u), het museum bezoeken we niet, wel kopen we iets van frisdrank en zoeken het toilet op. Tegen over het museum ligt er een stukje muur verscholen in een bosrijke omgeving, we wisten het niet op voorhand, maar op dit stukje muur mag je dus wandelen als een echte Romein. De andere stukken van de muur zijn verboden om op te wandelen wat logisch is.
We stappen verder richting Crag Lough, dit prachtig inlands meer vraagt er gewoon om, om even te stoppen met wandelen en gewoon te genieten van de omgeving.
Iets verder komen we aan bij het icoon van de Hadrian's wall, de Sycamore Gap. deze wilde vijgenboom en omgeving is gebruikt in de Amerikaanse romantische actie-avontuurfilm van 1991, Robin Hood: Prince of Thieves.
Na genoten te hebben van het uitzicht gaat het pad omhoog tot aan Milecastle 39, daarna wandelen we naar beneden via een best stijl zigzag pad tot aan Peel Cottage. Hier verlaten we het Hadrian's Wall pad en stappen we nog een kleine 600 m naar beneden richting onze slaapplek van vanavond, de plaats waar je moet passeren tijdens je wandeling volgens het internet het café en hotel Twice Brewed Inn. Het inchecken verloopt vlot en het ontvangst is vriendelijk. Die avond geraken we aan de praat met 3 Engelsen (vader en 2 zonen) die ook de wall hiken met tent en rugzak. We ontmoeten terug het Engelse koppel. Drinken een paar pinten in het café en zoeken daarna onze bed op, de beste nacht hebben we niet want we slapen boven de keuken en het afzuigsysteem zullen we nog lang horen gevolgd door het gezoem van de frigo's de ganse nacht...
Dag 4 - 15/06/2023
Begin: Twice Brewed Inn - Vindolanda
Einde: Vallum Lodge Hotel
Afstand: 6 km
Voor vandaag staat het bezoeken van het Vindolanda musem op de planning.
Een kleine 3km naar het museum.
Wat hebben wij genoten van het museum!!! Het is echt een aanrader om een rustdag in te bouwen en terwijl dit museum te bezoeken. Die avond hebben we geslapen in Vallum Lodge Hotel. Hadden we het geweten op voorhand, dan hadden we hier 2x geslapen. Echt een 10/10! Hartelijk, vriendelijk, je voelt je direct thuis na een lange dag.
Dag 5 - 16/06/2023
Begin: Vallum Lodge Hotel
Einde: Florrie’s On The Wall
Afstand: 29,7 km
Stijgen: 717 m
Dalen: 826 m
Vervoer: wandelen
Strava foto's: https://www.strava.com/activities/9277516009
Na alweer een traditioneel Engels ontbijt (wel heel lekker) nemen we afscheid van de eigenares en starten we met wandelen, via het pad dat we eergisteren afdaalden, wandelen we nu omhoog en arriveren zo terug op de route. Via Milecastle 40 arriveren we aan Milecastle42 en het bijhorende Cawfiels lake. Voor mij persoonlijk waren dit de mooiste stukken van de muur. De afgrond van 20m of meer, het uitzicht op Scotland... je waant je een Romeinse soldaat. Eenmaal aangekomen bij het meer leren we dat deze mijn ontstaan is door het ontginnen van gesteente. Je kan het ontgonnen gesteende nog zien aan de zijkanten, improssenant. Op het terrein staat een koffie/thee standje en is er een toilet voorzien en pick-nick tafels. Hier geraken we aan de praat met een Frans sprekend koppel, het blijken Belgen te zijn, het gesprek gaat vlot en verliezen de tijd wat uit het oog...
Het pad neemt een iets wat vreemde wending, daar waar je 2 dagen quasi constant net naast de muur wandeld, is er van de muur zelf niet veel meer te bespeuren. Wel gebruik je veel de trapjes om scheidingsmuren over te steken. We wandelen van de ene schapenweide in de andere. Aan onze rechterkant hebben we een prachtig zicht op de 2 meren 'Broomlee Lough' en 'Greenlee Lough'. In de buurt van Milecastle45 gaat het pad omhoog en wandel je rond een boom, voor mijn pa 1 van de mooiste plekken van de wandeling.
We arriveren in de buurt van Greenhead en Thirlwall Castle. Het kasteel zelf is pas gebouwd in 1330 en heeft dus niets te maken met Hadrian's Wall, echter zijn de stenen van de muur gebruikt om het kasteel te bouwen... net zoals vele andere gebouwen, kerken, muren...
We bezoeken het kasteel, lang wandel je hier niet rond, maar het is een mooie ruïne om te bezoeken. We steken de spoorweg dewelke we later nog zullen gebruiken om terug te gaan naar NewCastle. En passeren een flapjack standje (had er voordien nog nooit van gehoord). We laten een gift achter en stappen verder.
We wandelen richting en door het dorp Gilsland, op enkele plaatsen in de muur grotendeels gespaard gebleven, deze plaats draagt de naam 'Willowford'. We arriveren bij het museum Birdoswald dewelke we niet bezoeken (het museum ging ook niet veel later sluiten), wel vullen we ons water nog eens bij en genieten van een deugddoende pauze na al best een lange dag. Het pad gaat via schapenweides verder (Milecastle 50 tot 52).
Net voor het dorp Walt passeren we een dreef vol met prachtige en zeer oude eiken.
Via een betonweg stijgen een 30m (op het einde van de wandeldag voelde dat veel hoger aan :-) ) arriveren we bij Florrie’s On The Wall. We hebben er al gans de week zin in, het eten van lam en deze avond hebben we geluk ;-) Enkele biertjes later zoeken we ons bed op.
Dag 6 - 17/06/2023
Begin: Florrie’s On The Wall
Einde: Cartref Guest House
Afstand: 18,4 km
Stijgen: 103 m
Dalen: 167 m
Vervoer: wandelen
Strava foto's: https://www.strava.com/activities/9283132880
Na een stevig en lekker ontbijt, staat vandaag in het teken van 'dalen' en uiteindelijk te arriveren in de grote stad genoemd Carlisle. Over vandaag heb ik eigenlijk weinig te zeggen, de muur is helaas terug quasi volledig verdwenen, de uitzichten zijn mooi, maar het mooiste deel hebben we wel al gehad is ons idee. Tegen de middag begon het wat te regenen, het is ons eerste beetje regen over de ganse tocht. De jas gaat voor de eerste keer aan, maar nog 10 minuten later is het weeral gestopt met regenen... In de namiddag bereiken we Low Crosby waar we pint en onze lunch nuttigen in de pub The Stag Inn.
Het pad volgt de rivier Eden tot aan het park Rickerby. Het park is zeer groot, we doorkruisen en genieten terwijl van de vele grote eiken. We steken een brug en verlaten het officiële pad om zo richting onze Guest House te wandelen in Carlisle centrum.
In de avond is er helaas geen tijd meer om de imposante kathedraal te bezoeken.
Dag 7 - 18/06/2023
Begin: Cartref Guest House
Einde: Shore Gate House Bed & Breakfast
Afstand: 26,2 km
Stijgen: 160 m
Dalen: 195 m
Vervoer: wandelen
Strava foto's: https://www.strava.com/activities/9290105268
Onze laatste wandeldag :-( ik moet ergens verkeerd gekeken hebben, want ik had altijd het idee dat onze laatste dag maar 14km was... daarom besloten om in het centrum een pub op te zoeken en op het gemak ontbijt te nemen. Zo gezegd zo gedaan, terwijl we rustig aan het ontbijten zie ik ergens een bordje met happy father day... we zullen het niet vaak meemaken, maar we hebben dit jaar 2x vaderdag gevierd :-) terwijl besef ik ook (we zaten dus rustig aan een tafeltje met een echt traditioneel (en vooral veel) Engels ontbijt dat we vandaag nog 26km te wandelen hebben ipv 14km :-) We bellen even de slaapplek van vanavond op, leggen onze situatie uit (we waren aan de late kant) en later arriveren is geen enkel probleem. We genieten nog van ons ontbijt en starten daarna met het verlaten van het centrum. Zo passeren we aan het treinstation vanwaar we morgen de trein zullen nemen richting NewCastle. Op het paspoort hebben we nog 2 stempels te gaan, vandaag passeren we aan het Sands Centre. Het is wat onduidelijk wat we juist zoeken, en een google zoektocht toont aan dat dit een zwembad/ ontspanningsruimte is voor de lokale Britten. Bij aankomst aan het centrum, is het was zoeken en een vriendelijke dame toont ons de weg naar het stempeldoosje (dewelke zeer mooi uitgewerkt is). Bij het verlaten van het centrum passeren we aan de prachtige Eden Bridge en volgen de rivier Eden weg van het centrum. Het pad volgt de rivier tot aan het dorp Grinsdale. Vanaf daar gaat het pad looiend omhoog tot in Beaumont, een bord met wat info vertelt ons meer over de enige kerk die langs de Hadrian wall gebouwd is. Het valt op dat het zondag is, want van in tegen overgestelde richting kruisen we redelijk wat wandelaars die net begonnen zijn aan hun avontuur. Wat verder komen we aan bij een volgende kerk die lonkt in mijn ooghoek om bezocht te worden, zoals de vorige kerk heeft ook deze kerk een link met Hadrian wall, panelen in de kerk vertellen er meer over (het was vroeger een fort genoemd Aballava).
Wat verder op de route zien we iets dat we ook van ver herkennen, parasols die open staan, dat kan maar 1 ding zijn... een pub :-) Een vriendelijke (de eigenaar was wel alleen) welkom was het niet, maar de pint heeft wel gesmaakt :-)
Na een deugddoende pauze, trekken we terug op pad en zien we op zich een raar bord (meer info zal nog later volgen) we zitten namelijk in de buurt van een overstromingsgebied genoemd Dykesfield. De weg loopt recht door het landschap, de wandelaars kunnen gelukkig op de berm wandelen, we worden wel verwelkomd door dazen (horse-flies)... het beloofd een lange 5 km te worden, maar kunnen naast het vloeken na de zoveelste beet er best nog mee lachen, allee soms toch ;-)
In het dorp Drumburgh zelf is niet te vinden, wel is er een boederij dewelke heerlijke chocoladekoeken (ik weet de precieze naam niet) verkoopt. We ontmoeten de boerin en die weet ons te vertellen dat de schoondochter ze maakt, het 'koekje' vult onze maag meer dan genoeg alvast. Via enkele landelijke wegen bereiken we het volgende dorp Glasson en wandelen zo door tot aan Port Carlisle. Het dorp dat vroeger Fisher's Cross heette was heel belangrijk omwille van het kanaal en spoorweg dat de zee verbond met Carlisle. In 1914 wanneer het kanaal aan het dichtslibben was, gingen de boten naar de haven van Silloth en kwam het gebruik van de haven in verval.
Nog een paar kilometer en we zijn op het einde van onze wandeling en dat we voelen we wel, we worden wat stiller, genieten nog wat extra van het zicht op Schotland. Enkele kwallen liggen op het strand terwijl we rustig Bowness binnen wandelen. Zo arriveren we ook aan het laatste fort van de muur (voor de meesten toch), genoemd Fort Maia.
Tijdens onze wandeling hebben we kort gesproken met een Engelsman dewelke op een norse manier zij 'the wall is not 117 km long...' nu weet ik eindelijk waarom, je kan er dus nog 32 km extra bij doen. Maar dat was niet aan ons besteed, we hebben er enorm van genoten, we hebben onze foto bij 'The end of Hadrian's wall Path' samen en vooral we hebben er van genoten! Het was een week vader + zoon moment om nooit meer te vergeten!!!
Die avond hebben we heel lekker gegeten in The Kings Arms Inn.
De Gin die ze trouwens verkopen in de pub (komt van een lokale distillerie kunnen we sterk aanbevelen. Hoe die flessen thuis geraakt zijn... daar hebben we ook wel een verhaal over... :-)
Dag 7 - 19/06/2023
Begin: Shore Gate House Bed & Breakfast
Einde: NewCastle Airport
Vervoer: taxi + trein + metro + vliegtuig
De ochtend van terugkeer naar België was het de bedoeling om bus 93 te nemen.
Ik weet het precieze uur niet meer, maar er waren maar 2 bussen die dag... bekijk dit dus zeker goed op voorhand. Wij hebben bus 93 niet genomen, omdat de weg ging onderbroken worden die dag wegens werken, een taxi stopt naast ons en vraagt waar we naartoe gaan en of we wachten op de bus. In de taxi zaten namelijk 3 zussen die ook in dezelfde b&b hadden geslapen en ook onderweg waren naar Carlisle station. Eenmaal aangekomen (we betaalden 40 pond in totaal met 5) aan het station hebben we nog tijd genoeg om de kathedraal te bezoeken (een aanrader) Op weg naar het station ontmoeten we het Belgisch koppel opnieuw, helaas hebben ze hun tocht niet kunnen afwerken wegens een sterfgeval, we wensen hen nog veel sterkte en snelle terugkeer naar België toe om daar alles praktisch te regelen met de rest van hun familie.
Wij sporen tegen de middag naar NewCastle waarna we de metro nemen naar NewCastle Airport.
Comments