GR128 - 07/10/2022 - dag 10 Passendaele - Tielt station - 47km

Begin: Tynecot (Passendaele)

Einde: Tielt Station

Vervoer: Trein + bus

Het is vrijdagochtend en ze voorspellen een mooie dag, ik heb een dag verlof genomen en spoor van Brugge naar Roeselare station en na 20 minuten wachten neem ik de bus naar Tyne Cot Cemetery. Eenmaal aangekomen bezoek ik eerst de Commonwealth begraafplaats met het nodige respect. Daarna start ik aan mijn wandeling, ik wist op voorhand dat het veel betonwegen gingen zijn, de oortjes gaan in en aan een stevig tempo start ik mijn wandeling. Ik stap verder op de oude spoorwegbedding van spoorlijn 64 die een grote rol speelde in de eerste wereldoorlog. Ik passeer de 'Kaasmakerij Passendale' en volg de spoorwegbedding tot ik afsla na rechts richting Moorslede, net voor een klimmetje wil iemand graag mijn edele delen filmen... ik pas toch maar even en wandel de heuvel verder omhoog richting het centrum. De Sint-Martinuskerk met restanten van Pater Lieven heb ik niet bezocht. Ik wandel naast een kerkhof en verlaat niet veel verder op een nogal rare manier het centrum uit (woonwijk en 10 m verder open zicht en landbouwgrond).

De kerk van Zilverberg valt op in het centrum, voor de rest niets te melden over dit stuk van de wandeling. Daarna eindelijk wat anders dan beton onder de voeten... in de Kleiputten wandel ik een stukje in de natuur. Van de kleiputten krijg je helaas zelf niets te zien.

Daarna wandel ik verder tot aan de drukke Rijksweg en kijk ik recht op een 'blauwe toren', kunst is voor iedereen iets anders, maar ik krijg het er niet warm van alvast om de toren te bezoeken. Ik steek de drukke weg over en via een mooie dreef ben ik geland in het Sterrebos. Het bos heb ik vroeger als kind nog bezocht en enkele jaren terug nog eens, het is speciaal maar ook leuk om gekend terrein via de GR te bewandelen. Ik nuttig mijn lunch op een mooi plekje in de herfstzon. Aan de andere kant van het domein leer ik nog wat bij over de geschiedenis van het domein en de oorlog. Aan de overkant van het domein wandel ik door een mooie dreef met even mooie villa's. Vanaf hier niets speciaals te melden tot aan de buurt van Kachtem waar ik het kanaal Roeselare-Leie oversteek. Het roept herinneringen op, jaren aan een stuk langs dit kanaal gefietst en die bruggen over gestoken :-) Ik blijf het nog steeds jammer vinden dat de GR128 Kachtem en de Jachthaven Izegem verkiest boven Roeselare of Izegem... volgens mij zijn er interessante mogelijkheden mogelijk. Over Kachten zelf heb ik niets te vermelden, ik ben wel blij eenmaal aangekomen in het Rhodesgoed, ook al maak ik een U-bocht van 2 km om daarna praktisch terug aan hetzelfde punt uit te komen, het kan mij niet deren, ik heb 2 km geen beton onder mijn voeten :-) Op het terras in de bistro Rhodesgoed drink ik mij een Bockor, het is al lang geleden, maar hij smaakt nog altijd.

Na een korte pauze gaat het terug de betonweg op richting Ardooie. De fabriek van Ardo (diepvriesgroenten) valt zeer snel op en is ook zeer gekend in de streek. Veel groeten gaan rechtstreeks van het land naar deze fabriek en kopen wij als diepvriesgroenten in de winkel.

Via betonwegen kom je aan de rand van domein 't Veld. Ergens in 2019 ofzo hebben wij hier nog gewandeld met het gezin. Ik heb er toen ook een blogverslag van geschreven dewelke je kan vinden op mijn site. Ik ben blij dat ik terug wat in bossen kan wandelen en geniet dubbel zo hard want het zijn mijn laatste kilometers in bossen voor vandaag...

Via een prachtige dreef verlaat ik het 't Veld en steek de Bruggesteenweg over richting Meulebeke. Sommige lezers van deze blog zullen het al weten, maar Meulebeke is het dorp waar ik mijn ganse jeugd gespendeerd heb. De kapel 'Het zeerhoofdkappeleke' kende ik nog niet en heeft ook een link met de oorlog. Via de Oude Pittemstraat wandel ik via de beton verder naar Tielt. Ik heb in de ochtend een stevig tempo aangenomen en heb er een blaar aan overgehouden (heb ik vaker bij vele km's op beton). Ik heb wat genoeg van de beton en dan komt de gekende watertoren van Tielt in het vizier, de laatste kilometers! De muziek gaat wat harder in de oortjes, even motivatie zoeken voor de laatste kilometers...

Ik wandel 2 km naast de spoorweg om daarna de drukke Meulebeeksesteenweg te oversteken. De laatste 2 km wandel ik op een veldweg van de beton af, ik prijs mij gelukkig, want het station van Tielt is in zicht.